درجه ای از غم که تجربه اش نکرده ای تا به حال
درجه ای از فشردگی قلب
داغی خون
درجه ای از غم که بی گریه می آید
بی صدا می آید
در سکوت می کشد
تنها می کشد
در غربت می آید
آشنا می آید
یارت می شود
می ماند
خود "تو" می شود
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
کامنت یکی از رفقا تو پست آخرمکه خیلی به دلم نشست این بود
ReplyDeleteبه قول حسین نوروزی: در هیچ نوشته ای "تو" نشو؛ "تو"ی تمام نوشته های خوب یعنی کسی که رفته است
you are not alone.
ReplyDeleteبه تو میگن آدم بی تجربه
ReplyDeleteاز این دست نوشته ها خوشم نمیاد من
از اینا که بوی گند چوس ناله داره
اف برات گذاشتم اینجام می نویسم که همه بدونن! اینجوری که تو می گی نصف شعرهای حافظو و سعدی و فروغ فرخزاد و غیره چس ناله حساب می شه! مرده شور طبع بی لطافتو ببرن
ReplyDeleteمسنجر قطع بود تو ایران
ReplyDeleteمیل هم باز نمیشد بعد 13 ابان
الان دیدم اینو بایستی که
معذبم از این همه رودربایستی که تو داری